İçimde Tarif Edemediğim bir Hüzün Var..
SöyLediği Her KeLime Yüreğime batırıLmış bir Hançer Gibi.. ÖyLesine Acıtıyor Ki Canımı DefaLarca Yara Almış En Kuytu Yerinde Hissediyorum bu Acıyı Yüreğimin..
ÖyLe büyük bir Sancı ki bu; KeLimeLer Yetersiz KaLıyor bazen AnLatmaya. SatırLarım Umudunu Yitirmiş SessizLiğe bürünmüş Feryadını GözLeriyLe AnLatan bir Çocuk Oluyor bazen.
ÖyLe Derinden Kanıyor Ki Yaram Ne SözLer Yetiyor Acısını Dindirmeye Ne De En İçLi Aşk ŞarkıLarı..Zamana Yenik Düşmüş Sevdam EvLadını Kaybetmiş bir Ana Gibi Haykırmak İstiyor bazen.. YaraLı GönLümün SusKunLuğunu bozmak İstermişcesine.. bir Düş Geçiyor Sonra Gözünün Önünden..”Vazgeçiyor” !.. OkunuLup beğeniLmemiş bir Şiir Gibi buruşturuLup AtıLmak istiyor KayboLmak İstiyor Umudunu Yitirmiş MısraLarda.. böyLesine Mutsuz böyLesine Umutsuzken benim Sevdam yaLnızLığın En Acı HüznüyLe DertLeşirken GönLüm Sen Verdiğin “SözLeri Unutmuş” (!) KüLLenmiş Aşkımızdan bi Habersin El KoLLarında !..
DÖNME ! Çünkü Seni ben Affetsem Hayata Küstürdüğün Çocuksu Yanım Affetmez