bN artK asKa iNanmıy0rum....!!!

Hayat bi kez daha ağıtlar yakıyor günahlarıma
Aynaların titreşimlerinde görüyorum ruhumu
Tutunmaya calıştıkça nefeslerime ellerim itiyor beni yine kendi içime
Ve sözlerimle baş başa kalıyorum
Olabildiğince canımı yakmaya çalışıyorlar
Yankılanıyor fısıltı misali çığlık sözlerim
Tahmin edebilir misinız yok oluşun tuzlu tadını
Görebilir misiniz ışıklar içindeki karanlığı
ve yaşıyabilir misiniz yaşamın içindeki ölümü
Kafamdaki hayaller yavaş yavaş dikiyorlar gözyaşlarımdan kefenimi
Sarıyorlar her yerimi
Ve ben çürüyorum kuruyan dallardaki düş kırıntılarında
Karanlık yaşamın sadist ruhuna ithafen;
Ben Artık AŞKA INANMIYORUM!!!